Pedagog szkolny
mgr Maria Morga
Drodzy Uczniowie!
Drzwi mojego gabinetu są dla Was zawsze otwarte. Chętnie Was wysłucham, ilekroć będziecie mieli jakiś problem lub będziecie potrzebowali rozmowy, rady i wsparcia.Nie taki pedagog straszny jak go malują! czyli ….do czego (komu) służy pedagog szkolny?
Zwróć się do pedagoga szkolnego, gdy :
-
Czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny,
-
Nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem,
-
Masz problemy rodzinne,
-
Znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej,
-
Chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem,
-
Chciałbyś pomóc innym, lecz nie wiesz, w jaki sposób,
-
Masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić,
-
Przyjdź także z każdą sprawą, z którą sam nie potrafisz sobie poradzić.
Szanowni Rodzice!
Czas edukacji dziecka jest dla rodzica momentem pełnym emocji, licznych niepokojówi wątpliwości. Są one wpisane w rodzicielstwo, ale warto w trudnych sytuacjach prosić
o pomoc. Jestem do Państwa dyspozycji i służę pomocą w poszukiwaniu jak najlepszych rozwiązań.
DZIECI UCZĄ SIĘ OD NAS!
* Dziecko krytykowane
– uczy się potępiać
* Dziecko żyjące w niepewności
– uczy się agresji
* Dziecko wyśmiewane
– uczy się nieśmiałości
* Dziecko zawstydzane
– uczy się poczucia winy
* Dziecko żyjące w tolerancji
– nabiera cierpliwości
* Dziecko zachęcane
– uczy się wiary w siebie
* Dziecko rozumiane
– uczy się oceniać
* Dziecko traktowane uczciwie
– uczy się sprawiedliwości
* Dziecko żyjące w bezpieczeństwie
– uczy się ufać
* Dziecko przyjmowane takim jakim jest
– uczy się akceptować
* Dziecko traktowane uczciwie
– uczy się prawdy
* Dziecko otoczone przyjaźnią
– uczy się szukać w świecie miłości
Dorothy Law Nolte/1982/!Siła języka akceptacji!
Prosty automat do otwierania drzwi wg Thomasa Gordona.
Jednym z najskuteczniejszych i najbardziej konstruktywnych sposobów odpowiadania na wypowiedzi dzieci i młodzieży dotyczące odczuć lub problemów jest „automat do otwierania drzwi” lub zaproszenie, by więcej powiedzieć. Istnieją odpowiedzi, które nie przekazują żadnych osobistych myśli, sądów lub uczuć słuchacza, a jednak wzywają dziecko, aby pozwoliło wziąć udział w jego własnych myślach, sądach lub uczuciach. Otwierają mu drzwi, zachęcają je do mówienia. Najprostszymi z nich są tak niezobowiązujące odpowiedzi jak:
-
„ach”,
-
„och”,
-
„hm… hm...”,
-
„interesujące”,
-
„rzeczywiście” ,
-
„serio?”,
-
„doprawdy?”.
Inne trochę wyraźniej przekazują zachętę do mówienia lub mówienia więcej:
-
„opowiedz mi o tym!”,
-
„chciałbym coś o tym usłyszeć”,
-
„interesowałby mnie twój punkt widzenia”,
-
„chciałbyś o tym pomówić”,
-
„porozmawiajmy sobie o tym”,
-
„opowiedz mi całą historię”,
-
„mówże, słucham!”,
-
„to brzmi, jak gdybyś miał o tym cos do powiedzenia”,
-
„to wydaje się być czymś dla ciebie bardzo ważnym”.
Te otwieracze drzwi lub zachęty do mówienia mogą bardzo ułatwić drogę do komunikacji.
Ciekawe strony i artykuły:
https://wylecz.to/uklad-nerwowy-i-psychiatria/uzaleznienie-od-internetu/
https://www.uzaleznieniabehawioralne.pl/siecioholizm/uzaleznienie-od-internetu/
https://pulsmedycyny.pl/men-i-gis-ostrzegaja-przed-e-papierosami-972310
https://parenting.pl/alkoholizm-mlodziezy
https://www.babyboom.pl/uczen/szkolne-problemy/hejt-w-szkole
-